W piątek, 7 sierpnia 2015 roku, w szpitalu w Hajnówce zmarł dr inż.
Andrzej Janusz Korbel - architekt, działacz ekologiczny,
dziennikarz, fotograf, prezes Towarzystwa Ochrony Krajobrazu w
Hajnówce, członek dwóch kadencji (2004-2014) Rady Naukowej Białowieskiego Parku Narodowego.
Od 2013 r. członek komitetu sterującego ministerialnym projektem „Centrum Wdrażania Projektów przy Białowieskim Parku Narodowym”.
Urodził się w 1946 roku w Katowicach, dzieciństwo spędził na Podlasiu.
Absolwent Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej. W latach
1971-1972 pracował jako asystent projektanta w Biurze Projektów
„Społem" w Warszawie. W latach 1973-1975 był starszym
asystentem i projektantem Biura Planowania Przestrzennego w Kielcach.
Następnie pracował na Wydziale Architektury Politechniki Śląskiej
(Katedra Kompozycji Plastycznej, Katedra Planowania Przestrzennego i
Urbanistyki) jako starszy asystent, adiunkt.
Z działalnością ekologiczną związany od końca lat
siedemdziesiątych. W roku 1986 zainicjował w Gliwicach tzw.
Pracownię Architektury Żywej przekształconą w 1989 roku w
Pracownię na rzecz Wszystkich Istot, w której przewodził wielu
kampaniom (m.in. dotyczącej ochrony wilka i rysia, Tatr przed
olimpiadą, Puszczy Białowieskiej), prowadził zajęcia odwołujące
się do ekologii głębokiej, a także warsztaty w ramach słowackiego
projektu „Gaja nasz dom" i w wielu ośrodkach edukacyjnych w
Polsce oraz za granicą. Był kierownikiem biura PNRWI - Stacji
Edukacji Ekologicznej w Bielsku-Białej.
Prowadził badania naukowe i opracowywał studia i plany przestrzenne m.in. regionu Gór
Świętokrzyskich, Wzgórza Zamkowego w Będzinie, śródmieścia
Bielska-Białej, Cmentarza jako kulturowego bioregionu (na
przykładzie cmentarzy: ewangelickiego, katolickiego i żydowskiego w
trzech miastach). Sporządził projekt partycypacji mieszkańców i
uczestników w procesie projektowania oraz plan „Parku
ekologicznego Doliny Wapienicy w Beskidzie Śląskim".
W 1994 roku był jednym z głównych inicjatorów akcji „Pień pod
Sejmem RP", zwracającej uwagę opinii publicznej na potrzebę
ściślejszej ochrony Puszczy Białowieskiej. Współorganizowana
przez niego międzynarodowa akcja BISON (Bialowieza International
Solidarity Network) zaowocowała powołaniem w 2006 roku zespołu
Prezydenta RP ds. ochrony dziedzictwa przyrodniczego i kulturowego
Puszczy.
W latach 1992-2000 był redaktorem naczelnym miesięcznika
ekologicznego „Dzikie Życie". Autor książek: „Architektura
żywa", „W obronie Ziemi" (z Martą Lelek), „Uwagi na temat
prowadzenia warsztatów", „Ekozofia urbanistyki" „Człowiek i
las", „Puszcza Białowieska czarno na białym", „Puszczańskie
olbrzymy" (z Tomaszem Niechodą), „Śladami bartników w Białowieskim Parku Narodowym”. Opublikował kilkadziesiąt
tekstów w drukach zwartych oraz ponad 100 artykułów i esejów w
czasopismach. Współpracował z „Dzikim Życiem", „Latarnią
Morską" i „Czasopisem". Był niezależnym dziennikarzem.
Współpracował z telewizyjnymi programami ekologicznymi. Współautor filmu WWF „Nie wolno wycinać
starych drzew" oraz stron internetowych poświęconych Puszczy Białowieskiej.
Był członkiem Stowarzyszenia Historyków Sztuki, Komisji Urbanistyki i Architektury PAN, Rady
Ekologicznej przy prezydencie RP, Zespołu MAB 13 „Człowiek i środowisko".
Wyróżniony m.in.: nagrodą Towarzystwa Urbanistów Polskich za najlepszą pracę
dyplomową z projektowania urbanistycznego, planowania przestrzennego
dla promotora pracy (1988); nagrodą Environmental Partnership for
Central and Eastern Europe za projekt edukacji ekologicznej
realizowany przez Stację Edukacji Ekologicznej w Dolinie Wapienicy
(1991); nagrodą Innovators for the Public; członkostwo w gronie
Leasing Public Enterpreneurs oraz dożywotnie członkostwo „Ashoka"
(1997); Ekologiczną Nagrodą Bayera (1999); nagrodą „Za wybitne
zasługi dla środowiska przyrodniczego województwa śląskiego"
Fundacji Silesia i redakcji Trybuny Śląskiej (2000); nagrodą im.
Alfreda Lityńskiego w dziedzinie ochrony środowiska naturalnego
(2005); nagrodą (wspólnie z Jaromirem Blahą z Czech) „Czyn roku
na rzecz ochrony lasów za lata 2006-2007" przyznawanej przez
fundację Nadácia Zelená Nádejh ze Słowacji (2009); nagroda
„Zielonego Liścia" (2011).
Od roku 2001 mieszkał w Białowieży.
|