Monitoring stanu lasu w Białowieskim Parku Narodowym
 

mgr inż. Andrzej Keczyński

Monitoring stanu lasu oparty na stałych kołowych powierzchniach kontrolnych powoli staje się standardem w parkach narodowych. Jego istota polega na schematycznym rozmieszczeniu stałych powierzchni oraz cyklicznej  rejestracji wybranych cech.

W Rezerwacie Ścisłym BPN i w Obrębie Ochronnym Hwoźna BPN założono, w oparciu o podział powierzchniowy, sieć powierzchni o wielkości 4a każda. Program pomiarowy obejmuje:

1.   Dla drzewostanu na powierzchni i w jej bezpośrednim sąsiedztwie określa się fazę rozwojową drzewostanu
      wg Leibundguta oraz typ procesu dynamicznego w ujęciu Falińskiego.

2.   Na powierzchni kołowej o wielkości 4a (r=11,28m) w sposób powtarzalny mierzy się wszystkie drzewa (żywe, martwe
      całe, złomy), o pierśnicy ≥5cm.

3.   Wykonuje się pomiar leżaniny znajdującej się w obrębie powierzchni próbnej (4ary) o grubości większej niż 10cm
      w cieńszym końcu.

4.   Inwentaryzuje się odnowienie z podziałem na gatunki. Dla całości odnowienia - określa się obecność uszkodzeń
      od zwierzyny oraz tendencje rozwojowe odnowienia.

5.   Wykonuje się dokumentację fotograficzną.

Pierwsze prace pomiarowe wykonane były w latach 1999-2000, kolejny pomiar nastąpił w 2009 r.